ကြွက်များသည် အမှောင်ထဲတွင် မြင်နိုင်စွမ်းရှိသည်မှာ မှန်ပါသလား။

နိဒါန်း- ကြွက်များ၏ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော စွမ်းရည်များ

ကြွက်များသည် အမှောင်နှင့် ညနှင့် ဆက်စပ်နေသည်မှာ ကြာပြီ။ ၎င်းတို့သည် မှောင်ရိပ်ထဲတွင် လှည့်ပတ်ကာ လူသားများ စိတ်မသက်မသာဖြစ်စေသော သို့မဟုတ် ရွံရှာဖွယ်ကောင်းသော ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ရှင်သန်နေကြသည်။ သို့သော်လည်း ပိုးမွှားများနှင့် ရောဂါသယ်ဆောင်သူအဖြစ် ၎င်းတို့၏နာမည်ကျော်ကြားနေသော်လည်း၊ ကြွက်များသည် အခြားသတ္တဝါများအတွက် စိန်ခေါ်မှုဖြစ်စေမည့် အခြေအနေများတွင် ၎င်းတို့အား ရှင်သန်နိုင်စေမည့် စွဲမက်ဖွယ်စွမ်းရည်များစွာရှိသည်။ ဤစွမ်းရည်များ၏ အထူးခြားဆုံးမှာ အမှောင်ထဲတွင် မြင်နိုင်သော စွမ်းရည်ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် ဒါက ဒဏ္ဍာရီတစ်ခုပဲလား၊ ဒါမှမဟုတ် နောက်ကွယ်မှာ အမှန်တရားတစ်ခုရှိလား။

ဒဏ္ဍာရီ သို့မဟုတ် အဖြစ်မှန်- ကြွက်များသည် အမှောင်ထဲတွင် မြင်နိုင်ပါသလား။

အမှောင်ထဲမှာ ကြွက်တွေ မြင်နိုင်တယ်ဆိုတဲ့ အယူအဆဟာ မြဲမြံပြီး ဘာကြောင့်လဲဆိုတာ သိဖို့ မခက်ပါဘူး။ ကြွက်များသည် ညအချိန်တွင် တက်ကြွစွာ လှုပ်ရှားကြပြီး အစာစားရန်နှင့် စူးစမ်းရန်အတွက် ၎င်းတို့၏ တွင်းများမှ ပေါက်ထွက်လေ့ရှိသည်။ သူတို့သည် ကျဉ်းမြောင်းသောနေရာများကို ဖြတ်ကျော်ကာ အမှောင်ထဲတွင်ပင် အတားအဆီးများကို ရှောင်ရှားကာ ၎င်းတို့၏ ပတ်ဝန်းကျင်ကို လွယ်ကူစွာ သွားလာပုံရသည်။ သို့ရာတွင်၊ ကြွက်များသည် အလင်းရောင်အားနည်းသော အခြေအနေများအတွက် အထင်ကြီးလောက်သော လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် လိုက်လျောညီထွေစွာ လိုက်လျောညီထွေရှိကြသည်မှာ အမှန်ဖြစ်သော်လည်း၊ လက်တွေ့မှာ လူကြိုက်များသော ဒဏ္ဍာရီထက် အနည်းငယ် ပိုရှုပ်ထွေးပါသည်။

ကြွက်အမြင်နောက်ကွယ်က သိပ္ပံပညာ

ကြွက်များသည် ၎င်းတို့၏ပတ်ဝန်းကျင်ကို ရိပ်မိပုံကို နားလည်ရန်၊ ၎င်းတို့၏ မျက်လုံးများ၏ ခန္ဓာဗေဒနှင့် အမြင်ဆိုင်ရာ အချက်အလက်များကို စီမံဆောင်ရွက်ရာတွင် အသုံးပြုသည့် ယန္တရားများကို အနီးကပ်ကြည့်ရှုရန် အထောက်အကူဖြစ်သည်။ ကြွက်မျက်လုံး၏ အခြေခံဖွဲ့စည်းပုံသည် လူနှင့်ဆင်တူသော်လည်း အလင်းရောင်အားနည်းသောနေရာတွင် ကြွက်များကို အားသာချက်ပေးသည့် အဓိကကွာခြားချက်အချို့ရှိသည်။

ကြွက်မျက်စိ၏ခန္ဓာဗေဒ

လူသားများကဲ့သို့ပင်၊ ကြွက်များသည် ၎င်းတို့၏ ဦးခေါင်းရှေ့တွင် တည်ရှိသော မျက်လုံးတစ်စုံစီ ရှိပြီး တစ်ခုစီတွင် မျက်လုံးနောက်ဘက်ရှိ မြင်လွှာပေါ်သို့ အလင်းကို အာရုံစိုက်နိုင်သော မှန်ဘီလူးတစ်ခု ရှိသည်။ သို့သော်၊ ကြွက်များသည် လူသားများထက် ၎င်းတို့၏ retinas အတွင်းရှိ photoreceptor ဆဲလ်များ၏ သိပ်သည်းဆ ပိုများပြီး ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ ပတ်ဝန်းကျင်တွင် အလင်းအချက်ပြမှုများကို ပိုမိုသိရှိနိုင်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။

Rods and cones- ညဘက် အမြင်အာရုံအတွက် သော့ချက်

မျက်လုံးအတွင်းရှိ photoreceptor ဆဲလ်များ၏အဓိကအမျိုးအစားနှစ်မျိုးမှာ rods နှင့် cones ဖြစ်သည်။ Cones များသည် အရောင်အမြင်အာရုံအတွက် တာဝန်ရှိပြီး တောက်ပသောအလင်းရောင်တွင် အကောင်းဆုံးလုပ်ဆောင်နိုင်သော်လည်း တုတ်များသည် အလင်းရောင်နည်းပါးသောအဆင့်တွင် ပိုမိုထိခိုက်လွယ်သောကြောင့် ညဘက်အမြင်အာရုံအတွက် အရေးကြီးပါသည်။ ကြွက်များသည် ၎င်းတို့၏မြင်လွှာရှိ cones များထက် ချောင်းများပိုမိုပါရှိသောကြောင့် အလွန်အားနည်းသောအလင်းအချက်ပြမှုများကိုပင် သိရှိနိုင်စေပါသည်။

ညအချိန်ဘဝအတွက် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင်

၎င်းတို့၏မျက်လုံးများတွင် ချောင်းများပိုရှိခြင်းအပြင်၊ ကြွက်များသည် ညဘက်တွင် ၎င်းတို့၏ပတ်ဝန်းကျင်ကို သွားလာရန် ကူညီပေးသည့် အခြားသော လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် လုပ်ဆောင်မှုများရှိသည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ၎င်းတို့၏ တပည့်များသည် အလင်းပိုမိုရရှိရန် ကျယ်လာနိုင်ပြီး ၎င်းတို့၏ မြင်လွှာတွင် အလင်းပြန်သည့် တိပ်တမ်လူစီဒမ်ဟုခေါ်သော ရောင်ပြန်အလွှာတစ်ခု ပါရှိသည်။

အမှောင်ကို သွားလာရာတွင် ပါးသိုင်းမွှေးများ၏ အခန်းကဏ္ဍ

ကြွက်များသည် အလင်းရောင်အားနည်းချိန်တွင် ၎င်းတို့၏ အမြင်အာရုံကို အားဖြည့်ရန်အတွက် အသုံးပြုသည့် ထိတွေ့မှုအာရုံကို မြင့်မားစွာ ဖွံ့ဖြိုးစေသည်။ ၎င်းတို့၏ ပါးသိုင်းမွှေးများ သို့မဟုတ် vibrissae များသည် ၎င်းတို့၏ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သွားလာရန် အထူးအရေးကြီးပါသည်။ အရာဝတ္ထုများနှင့် ပါးသိုင်းမွှေးများကို ပွတ်တိုက်ခြင်းဖြင့် ကြွက်များသည် ၎င်းတို့၏ ပုံသဏ္ဍာန်နှင့် အသွင်အပြင်ကို ခံစားသိရှိနိုင်ပြီး ၎င်းတို့၏ ပတ်ဝန်းကျင်၏ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ မြေပုံကို ဖန်တီးနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

အလင်း၏ ကြွက်များ၏ ခံယူချက် သီအိုရီများ

ယင်းတို့ကို လိုက်လျောညီထွေဖြစ်စေသော်လည်း၊ အမှောင်ထဲတွင် ကြွက်များ မည်မျှကောင်းစွာမြင်နိုင်သည်ကို အတိအကျငြင်းခုံနေကြဆဲဖြစ်သည်။ အချို့သောလေ့လာမှုများက ကြွက်များသည် အလင်းရောင်အလွန်နည်းသောအခြေအနေများတွင် အရိပ်များထက် များစွာပို၍ မမြင်နိုင်ဟု အကြံပြုထားသော်လည်း အချို့က ကြွက်များသည် တောက်ပမှုအဆင့်များကြားတွင် ခွဲခြားနိုင်ပြီး လူသားများ၏ ခံယူချက်အောက်ရှိ အလင်းအချက်ပြမှုများကိုပင် သိရှိနိုင်သည်ဟု အကြံပြုထားသည်။

ကြွက်များနှင့် လူသားများ- ညဘက် အမြင်အာရုံ ကွာခြားချက်များ

ယေဘုယျအားဖြင့်၊ ကြွက်များသည် အလင်းရောင်အားနည်းသောအခြေအနေများတွင် လည်ပတ်နိုင်စေရန် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်စေသော လိုက်လျောညီထွေမှုအမြောက်အများရှိသည်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိရပြီး ၎င်းတို့၏အမြင်အာရုံစနစ်သည် အလင်းရောင်အားနည်းသောအချက်ပြမှုများကို ဖော်ထုတ်ရန်အတွက် အကောင်းဆုံးလုပ်ဆောင်ထားသည်။ သို့သော်၊ ၎င်းတို့၏ အမြင်သည် လူသားအမြင်နှင့် ထပ်တူမကျကြောင်း သတိပြုရန် အရေးကြီးပြီး ၎င်းတို့သည် ကျွန်ုပ်တို့ထက် ၎င်းတို့၏ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကွဲပြားစွာ ရှုမြင်နိုင်သည်ကို သတိပြုရန် အရေးကြီးပါသည်။

ကြွက်အမြင်ကို လေ့လာခြင်း၏ အရေးပါမှု

ကြွက်များသည် ၎င်းတို့၏ပတ်ဝန်းကျင်ကို မည်သို့မြင်သည်ကို နားလည်ခြင်းသည် သိပ္ပံနည်းကျရှုထောင့်မှ စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းရုံသာမက လက်တွေ့အသုံးချမှုများပါရှိသည်။ ကြွက်များကို အာရုံကြောသိပ္ပံမှ အဆိပ်ဗေဒပညာအထိ ကျယ်ပြန့်သော သုတေသနလေ့လာမှုများတွင် အသုံးပြုကြပြီး ၎င်းတို့မြင်ပုံကို နားလည်သဘောပေါက်ခြင်းသည် သုတေသီများသည် စမ်းသပ်မှုများကို ဒီဇိုင်းထုတ်ကာ ၎င်းတို့၏ရလဒ်များကို အနက်ဖွင့်ရန် ကူညီပေးနိုင်သည်။

နိဂုံး- စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော ကြွက်အမြင်အာရုံကမ္ဘာ

လုံးဝအမှောင်ထဲမှာ ကြွက်တွေမြင်နိုင်တယ်ဆိုတဲ့ အယူအဆဟာ ချဲ့ကားမှုအနည်းငယ်ရှိပေမဲ့ အလင်းရောင်အားနည်းတဲ့အခြေအနေအတွက် မယုံနိုင်စရာကောင်းလောက်အောင် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် လိုက်လျောညီထွေရှိတယ်ဆိုတာ သံသယဖြစ်စရာမရှိပါဘူး။ ၎င်းတို့၏ အလွန်ထိခိုက်လွယ်သော အချောင်းများမှ ၎င်းတို့၏ ခေတ်မီသော ပါးသိုင်းမွှေးများအထိ၊ ကြွက်များသည် အမှောင်ထဲတွင် ၎င်းတို့၏ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သွားလာရန် ကိရိယာမျိုးစုံကို ဖယ်ရှားပေးနိုင်သည်။ ၎င်းတို့၏ အမြင်အာရုံစနစ်အား လေ့လာခြင်းဖြင့်၊ မတူညီသောတိရစ္ဆာန်များသည် ၎င်းတို့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ကမ္ဘာကြီးကို မည်သို့မြင်ကြောင်း သိမြင်နားလည်မှုအသစ်များ ရရှိနိုင်ပါသည်။

ကိုးကားချက်များနှင့်ဆက်လက်ဖတ်ရှုရန်

• Cronin TW၊ Johnsen S. အမြင်အာရုံဂေဟစနစ်။ ပရင်စတန်တက္ကသိုလ်စာနယ်ဇင်း; ၂၀၁၄။
• Heesy CP၊ Hall MI ညဘက်တွင် ပိတ်ဆို့မှုများ နှင့် နို့တိုက်သတ္တဝါများ၏ အမြင်အာရုံ ပြောင်းလဲမှု။ ဦးနှောက်၊ အပြုအမူနှင့် ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်။ 2010;75(3):195-203။
• Hughes A. ကြောင်မျက်မြင်လွှာ ဂန်ဂလာဆဲလ်၏ မြေမျက်နှာသွင်ပြင်ကို အရေအတွက်ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်း။ နှိုင်းရအာရုံကြောပညာဂျာနယ်။ ၁၉၇၅;၁၆၃(၁):၁၀၇-၂၈။
• Wässle H၊ Grünert U၊ Röhrenbeck J၊ သပိတ်မှောက် BB။ primate အတွင်းရှိ Retinal ganglion ဆဲလ်သိပ်သည်းဆနှင့် Cortical ချဲ့ထွင်မှုအချက်။ အမြင်အာရုံသုတေသန။ 1989;29(8):985-99။